41 Years:
Noodle Tubes
On The Motorbike
ก๋วยเตี๋ยวหลอด
ในตำนาน
In this issue Udon Map will take you to meet Sakon Wongpakam who has made noodle tubes and sold them from his motorbike in Udon Thani continuously for almost 41 years. Today we’re going to find out what made him sell noodle tubes for so long, and what is unique about his noodle tubes that makes customers really fall in love with them.
This year Sakon is 68 years old. He first started selling noodle tubes when he was young; he was a construction worker at that time and was paid 16 baht per day. He was very poor and construction work is very hard. When he was 27 years old he decided to quit this job and head to Bangkok. He found a job in a noodle shop in the Phra Khanong area. He worked in the shop for a few years; and they tought him how to make noodle tubes. He had to pay 25,000 baht for the course. Then he started selling noodle tubes from his motorbike. At that time he sold bags of noodles for 2-5 baht each and made 400 – 500 baht per day. Now he sells his noodle for 30 – 50 baht per bag and makes more than a thousand baht per day! He really loves this job. It’s not physically demanding like construction work and it has made him rich. The feedback is quite good; customers here really like his noodle tubes. He made enough money to raise his children and pay for their educations. And he hasn’t had to borrow any money because of what he makes at this job.
He told us how his noodle tubes are special. First is cleanliness, second is the flavor and third is mackerel. He told us the secret recipe because other dry noodles shops don’t know that. Or If they know they still can’t make it as delicious as he does. Sometimes he drives around the city until the evening and customers want to buy the noodles to eat the next morning. But he refuses to sell to those people. He doesn’t want customers to get unfresh noodle tubes, not like them, and throw them away. He really cares about his customers.
He never wants to have his own shop “Selling from a motorbilke is better because I don’t want to wash the dishes!” Customers have offered to open a shop for him but he refuses. He loves to drive around the city. He goes out and comes back anytime he wants. He makes his own hours!
Where can customers find you if they want to eat your noodle tubes? It depends on their luck, he said; because he just goes where he wants to go. Sometimes you can find him near Big C, Santapol College or some car dealers but most of the time you can find him on Walking Street every Friday and Saturday evening. He’s there until 8 p.m. If you’re lucky, you’ll find him!!
Although he is old, he never thinks about closing his business. He said that he wants to drive around and sell noodle tubes until he cannot do it any longer. He loves this job. He loves his customers. He loves traveling the city and talking with his customers.
Lastly, he said that what he provides to his customers are cleanliness, delicious flavor and a little smile. Actually, he wants to give a big smile but his teeth are gone so he doesn’t want to scare you. He wants to love what you do and do it as well as you can. Take time and enjoy your work. He loves making noodle tubes. He continues and he does his best every day.
ในฉบับนี้ทางอุดรแม็พ จะพาท่านผู้อ่านมารู้จักกับ คุณตาสกล วงค์พาคำ ผู้ขับมอเตอไซค์ขายก๋วยเตี๋ยวหลอดในอุดรฯ มานานกว่า 41 ปี ชาวอุดรบางคน แทบจะพูดได้เต็มปากเลยว่า โตมากับก๋วยเตี๋ยวหลอดของตาสกล วันนี้เราจะมาคุยกับคุณตาสกลกันค่ะ ว่าอะไรที่ทำให้ตาขายก๋วยเตี๋ยวหลอดได้นานขนาดนี้ และอะไรคือเอกลักษณ์ที่ทำ ให้ลูกค้าติดใจรสชาติของก๋วยเตี๋ยวหลอดของคุณตาสกล
ปีนี้คุณตาสกล อายุ 68 ปี แล้ว คุณตาเริ่มเล่าตั้งแต่จุดเริ่มต้นว่าสมัยก่อนทำงานเป็นช่างก่อสร้าง ได้ค่าแรงเพียงวันละ 16 บาท ทำได้สักพักก็รู้สึกว่า เหนื่อยและเงินไม่พอใช้ ตอนนั้นอายุประมาณ 20 กว่าปี จึงได้ตัดสินใจเข้ากรุงเทพฯ เพื่อไปเรียนทำ ก๋วยเตี๋ยวหลอดที่ร้านแถวเขตพระโขนง เสียค่า เรียน 25,000 บาท ต้องไปเริ่มตั้งแต่เป็นลูกจ้าง ในร้าน เรียนรู้งาน หัดทำก๋วยเตี๋ยวอยู่ประมาณ 2-3 ปี แล้วก็ออกมาขายเอง ตอนนั้นที่ร้านจะให้ เด็กในร้านออกไปขาย เรียกว่า ชุดขายเร่ก๋วยเตี๋ยวหลอด ตาก็ออกไปขาย สมัยนั้นขายถุงละ 2 – 5 บาท ก็ได้ตั้งวันละ 400 – 500 บาท ทุกวันนี้ขาย 30 – 50 บาท ตาเลยติดใจงานนี้ งานก็ไม่หนัก เท่างานก่อน ตาก็กลับมาขายต่อที่อุดรฯ ก็ขายดีมาก งานนี้ทำให้ตาส่งลูกหลานเรียนกรุงเทพฯ ได้โดยไม่ต้องกู้ยืมใครเลย ครอบครัวก็สบายเพราะอาชีพขายก๋วยเตี๋ยวหลอดของตา
คุณตาได้บอกถึงความพิเศษและไม่เหมือนใครใน ก๋วยเตี๋ยวหลอดของตา อันดับแรกเลยคือ ความ- สะอาด สองคือความอร่อย และสามคือเนื้อปลาทู นี่ตาบอกเคล็ดลับเลยนะเนี่ย ก๋วยเตี๋ยวหลอดเจ้า อื่นเค้าไม่รู้ หรือต่อให้รู้ก็ไม่ทางทำได้อร่อยเหมือน ที่ตาทำ บางครั้งก็ต้องดูว่าของยังสดอยู่มั๊ย อย่าง ขายตอนเย็น ถ้าลูกค้าจะซื้อเก็บไปฝากคนอื่นอีกวันรุ่งขึ้น ตาไม่ขายนะ ตาเททิ้งเลย เพราะมันไม่สด แล้ว เรากลัวลูกค้าเราจะท้องเสีย ตาเป็นห่วงลูกค้า
คุณตาบอกว่าไม่อยากมีร้านเป็นของตัวเอง “ขี่รถ มอเตอร์ไซค์ขายแบบนี้ดีแล้ว เหตุผลเพราะขี้เกียจ ล้างจาน” มีลูกค้ามาเสนอเหมือนกันว่าจะเปิดร้าน ให้ จะออกทุนให้ แต่ก็ปฏิเสธหมดเราถนัดวิ่งอย่างนี้ ตาอยากออกตอนไหนก็ได้ ขายเมื่อไหร่ก็ได้ กลับตอนไหนก็ได้ไม่มีใครบังคับ
ถ้ามีลูกค้าอยากกินจะหาตาได้ที่ไหน? คุณตา บอกว่า แล้วแต่ดวง! ใครไม่มีดวงงานนี้ก็อดค่ะ เพราะตาก็ไปของตาอย่างนี้เวลากลางวันบางทีอยากไป แถวหน้าบิ๊กซี วิทยาลัยสันตพล หรือไปแถวโชว์รูม ขายรถยนต์บ้างก็แล้วแต่ ส่วนใหญ่ถ้าเจอแน่ ๆ ก็ที่ถนนคนเดินทุกเย็นวันศุกร์และเสาร์ ตาจะขายแถวหน้าศาล (ถ้าฝนไม่ตก) ขายจนถึง 2 ทุ่ม ก็จะเลิก นอกนั้นก็อยู่ที่ดวงแล้วล่ะ ถ้าดวงจะได้กินก็จะได้เจอตา
ถึงคุณตาสกลจะอายุอานามไม่ใช่น้อยแล้ว แต่ก็ยัง ไม่เคยคิดที่จะเลิกขาย เพราะงานนี้เป็นงานที่ตารัก รักลูกค้า คุณตาบอกอยากขายก๋วยเตี๋ยวหลอด ต่อไปจนกว่าจะไม่มีแรงขาย เพราะได้ไปหลายที่ี่ ได้พูดคุยแลกเปลี่ยนกับลูกค้า มันสนุก ไม่น่าเบื่อ
สุดท้ายนี้คุณตาอยากจะบอกว่า สิ่งที่ให้ลูกค้ามา ตลอด คือความสะอาด ความอร่อย และรอยยิ้ม น้อย ๆ ตาก็อยากยิ้มกว้างแต่ฟันหลอแล้ว ก็เลย อาย และอยากฝากว่า “ถ้ารักงานอะไร ก็ทำงาน นั้นให้ดีที่สุด” อยู่กับมันให้เต็มที่ อย่างที่ตารักการ ทำก๋วยเตี๋ยวหลอด และตาก็อยู่กับมันแล้วทำมัน อย่างดีที่สุด ก็อยากฝากแค่นี้ล่ะ
